Инсон бе об зиндагӣ карда наметавонад. Ҳатто қисмати зиёди вазни бадани инсоният аз об иборат аст. Инсон дар тамоми лаҳзаҳои ҳаёташ аз об истифода мебарад. Об одамро аз ифлосию нопокӣ, бемориву дардҳо эмин мегардонад. Мо, тоҷикистониён аз сероб будани сарзамини биҳиштосоямон бояд ҳамеша бифахрем. Кишварамон дар ҷаҳон аз лиҳози захираи обяке аз ҷойҳои […]