“Ҳар касе, ки иттиллотро идора мекунад, ақлро назорат мекунад. Ҳар касе, ки иттилоотро дастрас мекунад, азизи мардум хоҳад шуд”. (Ҷим Моррисон)
Шабаҳе болои сари Кабирии террорист, думравакону лаганбардорони қаламбадасташ – Темури Варқӣ, Кӯри Юнус, Мирзои Салимпур, Муҳаммадиқболи Садриддин ва асолатбохтаи дигар ва инчунин хоҷагони хориҷиаш наздик шудан дорад. Шабаҳи мусибат. Мусибате, ки барои эшон бо фоҷиа баробар аст.
алайҳи мақолаи Сиддиқи Акбар бо унвони «БЕКОРӢ, ЗУЛМ В НОАДОЛАТӢ ВА МУБОРИЗА БАР ЗИДДИ ДИН, САБАБҲОИ ҶАЛБИ ҶАВОНОН БА ГУРӮҲҲОИ ТУНДГАРО», ки дар хабаргузории Восток-Нюз дарҷ гардидааст Мақоли пурҳикмати тоҷикӣ ҳаст, ки мегуяд: «Ҷавоби аҳмақ сукут…». Як ҳарзагӯйии кадом як Сиддиқи Акбарро дар хабаргузории Восток-Нюз мутолиа кардаму мақоли болозикр ба ёдам омад, вале баъд аз […]