Душмани иттиҳоди миллист М.Салимпул. Пул мабдаъи хушии ӯст. М.Салимпул оё ҳеч вақт фикр кардааст, ки як хатлонӣ-Пир Шоҳ Носири Хисрав, чӣ қадар дар дилу дидаи бадахшониҳо ҷойгоҳ дорад, бо тарки макону ҷойдоди худ, дар як кунҷи дурдасти кӯҳистони Бадахшон замингир шуд ва ӯро чӣ водор ба фирор кард?! Ҳамин ҳувияти миллӣ буд, ки ӯро бадахшониҳо пазируфтанд ва пешвои худ донистанд. Оё пайванди мардуми Кӯлоб ва Бадахшонро, метавон ба ҳарзагӯйии 3 ҷинояткор ва оташ задани чархҳои мошинҳо латма зад? Оё суғдиҳо ҳамон васлгарони қавми яғнобӣ бо забони қадими шуғнӣ чӣ гуноҳ доранд, ки дар Хоруғ изи по надошта бошанд? Ислоҳи ин каҷравиҳои зеҳнӣ вазъиятро дар шаҳри Хоруғ беҳбуд мебахшад. М.Салимпул бошад тафриқа меангезад. Дурӯғ мегӯяд. Ҷамъ шудани 5 нафарро митинг меномад. Ташаннуҷи авзоъ бо ҳарфҳои калон менависад. Зоҳирпарастӣ ва бериёӣ мекунад. Ҳаққи ниҳодҳои масъул аст, ки Интернетро бо сабабҳои техникӣ масдуд кунанд. Аз ин ҳангома месозад. Ҷинояткоронро пурнуфуз медонад. Намедонад, ки Мирзо Салимпул дар назди олами ҷиноӣ ҳукми як ботаникро дорад ва фарди инфъиолӣ ва сустро.
Расонаӣ шудани боздошти Мамадбоқиров Тоҳир аз ҷониби сокинони вилоят бо хушнудӣ қабул гардида, вокунишҳои мусбатро ба миён овард. Амалиёти болозикр зарбаи сахт ба сохтори ГМҶ-и вилоят буда, боиси пайдошавии нобоварӣ аз якдигар ва тафриқа дар байни саркардагони гурӯҳҳои ҷиноятӣ гардид, ҳамзамон фаъолияти муташаккилонаи онҳоро барҳам зад. Вале Мирзо Салимпул мисле ки аз ин розӣ ба назар намерасад, дурнамои хатарзои мавҷудияти ГМҶ-ро чи дар Хоруғ бошад ва чӣ дар ҷойҳои дигар, таблиғ мекунад. Дирӯз ҳисориҳоро ҷанг меандохт. Қоим гирифт. Имрӯз навбати Хоруғ.
Армади Мамадов, сокини м.Бархоруғ
