«Гови бешир садояш баланд аст», мегуфтанд дар урфият. Хабарнигоре ки аз бекорӣ ва пархошгарӣ, сомонаи зиддимиллӣ сомон дода, хабарнигор худаш, таҳиягар худаш, бастакор худаш ва наворбардор худаш мебошад, ба манбаъ ва сарчашмаи истисноии кизбу дурӯғ дар ҷумҳурӣ табдил ёфтааст.
Кишварҳои арабӣ ҳизби наҳзати исломро дар қатори ДИИШ ва Ал-Қойида медонанд. Ҷузъиётро дар ссылка (иқтибос)-и зерин мурур намоед:
Муҳтарам кабирипарастон, бо дарду алам ба Шумо муроҷиат менамоям, ки маблағҳои аз ҳисоби беақлии гумроҳон ҷамъкардаи ман рӯз то рӯз кам шуда истодааст. Бо баҳонаи «Эъломияи Кумитаи шаҳрвандии зиндониёни сиёсӣ» шуморо ба митинг даъват намуда, мехоҳам мавқеи сипсиёҳи сиёсии худро сиёҳтару суратҳисоби бонкиамро аз ҳисоби беақлии гулу гумроҳон афзун гардонам. Худоё, сафи беақлаконро бештару аз […]